Werkzaamheden die door één persoon in opdracht worden uitgevoerd, geven de fiscus in de praktijk nogal eens aanleiding om te twijfelen of er sprake is van zzp’erschap of van een dienstbetrekking (waarbij loonheffing en premies moeten worden afgedragen). Al jaren wordt geprobeerd om wetgeving te maken die dat in goede banen leidt, maar tot nu toe lukt dat niet (zoek maar eens op schijnzelfstandigheid op deze site). Gemaakte wetgeving staat min of meer in de ijskast: de handhaving van de in 2016 ingevoerde wet DBA is op pauze gezet. Wel kan de Belastingdienst sinds 2018 ingrijpen bij kwaadwillendheid en sinds 2020 aanwijzingen geven, maar in de praktijk gebeurt dat bijna niet, zo concludeerde de Rekenkamer in april (zie ons nieuwsbericht). Het kabinet gaat nu een nieuwe poging doen waardoor uiterlijk per 2025 de Belastingdienst schijnzelfstandigheid wel kan aanpakken. Simpele oplossingen zijn er echter niet. Het kabinet wil de verschillen tussen zelfstandigen en werknemers daarom kleiner maken en denkt daarbij aan:
- het meer gelijk trekken van fiscale regelingen van werkenden
- een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zzp'ers
- een gelijker speelveld voor contractvormen
- meer duidelijkheid over wanneer gewerkt wordt als werknemer en wanneer als zelfstandige
Na de zomer komt het kabinet met een nadere uitwerking en een stappenplan. Wordt vervolgd dus.