In de Tweede Kamer werd onlangs een motie aangenomen tegen duurzaam beleggen. ‘Pensioenfondsen moeten rendement op de eerste plaats zetten en toezichthouders moeten ingrijpen als duurzaamheid te belangrijk wordt gemaakt’, aldus de indiener van de motie. Het is maar goed dat parlementsleden niet over het beleggingsbeleid van pensioenfondsen gaan. De opgebouwde tegoeden zouden dan misschien gemakkelijk worden ingezet om politiek te scoren ten koste van de lange termijn.
Beleggen is voor de lange termijn, terwijl de kiezer vaak denkt aan de korte termijn
De data laten zien dat rekening houden met duurzaamheid en verantwoord bestuur in het verleden heeft geleid tot dezelfde of zelfs betere rendementen. De duurzame MSCI world SRI index presteerde in 7 van de laatste 8 kalenderjaren beter dan de standaard index. Daarnaast voegt het waarde toe aan het risicobeheer. Omdat we zien dat de opwarming van de aarde steeds meer gevolgen krijgt, worden duurzaamheidsrisico’s in de toekomst nóg belangrijker. Maar dat is de lange termijn en de kiezer stemt op de korte termijn. De politiek sluit steeds meer aan op die korte termijn. Laten we een voorbeeld nemen aan het Noors Staatsoliefonds. Dat belegt de opbrengsten van de oliewinning. Vanuit een langetermijnvisie worden niet alle opbrengsten op korte termijn uitgegeven zodat ook de volgende generatie Noorse inwoners nog kunnen profiteren. Je raadt het al: ondanks dat de gelden uit de oliewinning komen, houdt het Noorse fonds veel rekening met duurzaamheid en het rendement is uitstekend.