Voor het maken van een financieel plan moet je weten wat je zo ongeveer uitgeeft. Bijvoorbeeld om te bepalen of er genoeg wordt gespaard voor de oude dag. Sparen is minder uitgeven dan er binnen komt. Dat is beslist geen rocket science.
Financieel planners vragen hun cliënten naar hun uitgaven. Gek genoeg hebben mensen daar vaak geen idee van. En als ze met een schatting komen, is deze steevast te laag. Vraag maar eens aan iemand wat de auto kost. Stel dat het antwoord €6.000 luidt. Vraag dan vervolgens of daar ook de jaarlijkse waardevermindering in zit.
Zo had een financieel planner van een cliënt te horen gekregen dat er jaarlijks zo’n €50.000 werd uitgegeven, ongeveer €4.000 per maand. Dat vond hij niet geloofwaardig. Hij zag namelijk dat het netto inkomen veel hoger was, terwijl er nagenoeg geen spaargeld was. Dan is er maar één conclusie mogelijk: de uitgaven zijn gelijk aan de netto inkomsten. Hij vroeg zijn cliënt eens door de bankafschriften heen te gaan. Met het schaamrood op de kaken meldde deze een maand later dat de uitgaven geen €50.000, maar €75.000 waren. Dat scheelt nogal! Een plan op basis van €50.000 zou op drijfzand zijn gebaseerd.