Wilt u voorkomen dat bij een scheiding van een in gemeenschap van goederen gehuwd kind de helft van een schenking naar de ex gaat? Sluit de koude kant dan bij voorbaat uit.
Bijna tien jaar geleden schonk Bart Verdonk 20.000 euro aan zijn enige dochter Marjolein. Maar toen was ze nog gelukkig getrouwd, althans, dat dacht ze. Inmiddels ligt Marjolein in scheiding en blijkt de helft van het bedrag naar zijn aanstaande ex-schoonzoon te gaan omdat zijn dochter in gemeenschap van goederen gehuwd was.
Het was te voorkomen geweest. Als Bart bij de schenking had bepaald dat het geschonken bedrag niet in de huwelijksgemeenschap mocht vallen — we noemen zo’n bepaling een ‘uitsluitingsclausule’ of een ‘anti-schoonzoonbepaling’ maar omdat we niet willen discrimineren mag u daar ook ‘anti-schoondochterbepaling’ lezen — zou al het geld van zijn dochter zijn geweest. Met andere woorden: ze had het geschonken bedrag dan niet met haar ex hoeven te delen. Ook als de ontvanger op het moment van de schenking nog niet is getrouwd, heeft een uitsluitingsclausule zin. Zo’n bepaling werkt namelijk door bij elk huwelijk (of geregistreerd partnerschap) in de toekomst.