Welke geldles heeft jóu gevormd? Misschien een wijze tip van je ouders, een harde les na een mislukte belegging, of juist een inzicht bij de aankoop van je eerste huis. Het kan ook een ervaring zijn rondom een scheiding of het verlies van een dierbare.
We vroegen het onze lezers — en kregen een stroom aan originele, eerlijke en verrassende reacties. Waarvoor veel dank! De komende tijd delen we deze verhalen met jullie en maken we ook de drie prijswinnaars bekend.
Deze keer de geldles van mevrouw Hoff die het meeste heeft geleerd van haar vader. Hij vroeg toen ze 11 jaar was wat ze wilde hebben voor haar rapport: een eenmalige beloning van 10 gulden of een kwartje (25 cent) zakgeld verhoging.
"In uw blad van september vraagt u welke geldles je het meeste gevormd heeft.
Ik heb het meeste geleerd van een les van mijn vader.
Goede schoolrapporten werden bij ons thuis altijd beloond met een extra zakcentje.
Toen ik ongeveer 11 jaar was kwam ik thuis met een rapport met allemaal achten.
Dit keer pakte mijn vader het anders aan. Hij vroeg me wat ik wilde hebben: een eenmalige beloning van 10 gulden of een kwartje (25 cent) zakgeld verhoging.
Hij zei er ook bij dat ik niet direct hoefde te kiezen maar dat ik er even over na moest denken.
En dat heb ik gedaan. Een tientje was mooi, want ik wilde graag een barbiepop kopen. Die waren net op de markt gekomen en die kosten toen precies 10 gulden.
Maar ik heb ook verder gedacht. Ik kreeg elke week zakgeld en met dat kwartje extra zakgeld, had ik in 40 weken 10 gulden bij elkaar gespaard. En na die 40 weken zou dat extra kwartje ook bij mijn eventuele zakgeldverhogingen blijven bestaan.
Omdat ik wist dat ik zeker tot mijn 18de verjaardag zakgeld krijgen, ben ik aan het rekenen gegaan, en ik kwam tot de conclusie dat dat kwartje extra zakgeld verhoging mij op termijn ca. 100 gulden op zou leveren.
Ondanks dat die barbiepop in de winkeletalage "schreeuwde koop mij, koop mij" heb ik gekozen voor dat wekelijkse extra kwartje.
Van deze les die ik 57 jaar geleden van mijn vader heb meegekregen, heb ik mijn hele leven profijt gehad.
Bij alles wat ik koop, denk ik na. Ik doe nooit impulsaankopen.
Ik leef zeker niet zuinig, maar ik denk wel na bij een aankoop.
Is de prijs die voor het product gevraagd wordt ook de prijs die ik er voor uit zou willen geven? Is de prijs marktconform? En heb ik het product echt nodig?
En bij luxeproducten vraag ik me altijd af of ik er gelukkig van word en als ik er gelukkig van word, hoelang ik dan blij ben met mijn aankoop?
Dankzij de eenvoudige les van mijn vader, kan ik bij wijze van spreken met een dubbeltje kopen, waar de meeste anderen 2 dubbeltjes voor uit moeten geven.
Paps, bedankt voor je wijze les!"