De doelstelling van het fonds is om te beleggen in bedrijven waarvan de aandelen noteren onder de zogenaamde ‘intrinsieke waarde’, de waarde van alle bezittingen samen. Met andere woorden, deze beheerder is op koopjesjacht en probeert de aandelen later bij voorkeur tegen een reële waarde te verkopen. In 2012 ging dat erg goed, getuige het rendement van, u leest het goed, 26,3% — ofwel ver boven het marktgemiddelde. Overigens had de beheerder het in 2011 wat moeilijker, want toen was het verlies 20,1% en scoorde het fonds beduidend slechter dan de markt.
Met een fondsrendement van 66,8% was 2009 echter weer een briljant jaar. In de informatie stelt de beheerder dan ook dat er geen benchmark is die verslagen moet worden. Dat mag de beheerder vinden, maar u en ik willen toch wel weten hoe zo’n fonds presteert ten opzichte van andere clubs. Omdat ruim twee derde van het vermogen is belegd in Europa en het restant in Azië, kijk ik met een schuin oog naar de Eurostoxx 50. En dan blijkt dat dit fonds het de afgelopen vijf jaar ongeveer 30% beter heeft gedaan. Ten opzichte van de Europese index voor aandelen met een hoog dividend (Eurostoxx Select Dividend 30) is het verschil zelfs rond de 50%.