Lux-o-rente bestaat al sinds 1994 en kan dus terugkijken op een track record van 18 jaar. Bovendien beheert het fonds zo’n drie miljard euro aan vermogen. Met succes, want in 2011 behoorde het volgens fondsenbeoordelaar Morningstar tot de beste 11% van de wereldwijd beleggende obligatiefondsen. De beheerder belegt ook in andere valuta dan de euro, maar dekt de valutarisico’s vervolgens weer af. Een mooie rente op een Noorse obligatie levert u als belegger dus geen extra valutarisico op. Ook de rating van de onderliggende obligaties is prima want iets meer dan de helft heeft een triple-A-rating en het restant is AA.
Robeco schrijft zelf dat de kracht van het fonds ligt in het kwantitatieve model waarop alle beleggingsbeslissingen gebaseerd zijn. Daarbij stuurt het model vooral op de ‘duration’ van de obligaties. Voor wie met die term niet bekend is: duration is de gewogen gemiddelde looptijd van de te ontvangen rente en de aflossing op een obligatie. Zo kent de obligatie 3,75% Nederland per 2023 nog elf rentebetalingen plus een aflossing. Hoewel de resterende looptijd nog ongeveer 10,8 jaar bedraagt is de duration slechts 8,8 jaar. Dat komt door de eerdere uitbetaling van de rentes. Die duration geeft aan wat de koerswinst of verlies is bij een procent daling of stijging van de rente. Als de beheerder verwacht dat de rente gaat dalen, zal deze de duration verlengen in de hoop koerswinst te maken. Gaat de rente stijgen dan is een korte duration veel beter. Lux-o-rente speelt actief met die duration en de koersgrafiek laat dan ook behoorlijke pieken zien.