‘Liberation Day’ van Trump klinkt nu ver weg. Maar ik weet nog heel goed hoe onzeker de weken na 2 april waren. Beleggers zagen vertwijfeld hoe Trump de internationale economische orde afbrak en wisten zich geen raad. Verkopen, aanhouden of juist bijkopen?
Wie al langer belegt, weet dat rustige periodes met een gestage stijging worden gevolgd door abrupte dalingen en andersom. Toch hoorde ik vaak: ‘Maar dat Trump zo de internationale orde laat wankelen, dat is toch echt anders.’ En dat geluid begrijp ik goed. Trump’s tarievenoorlog is ongekend, onvergelijkbaar met eerdere handelsspanningen in de recente geschiedenis. Bovendien gaat het hier niet alleen om handel: het draait om macht, technologische dominantie en strategische onafhankelijkheid. Maar dat gevoel van ‘dit keer is het anders’ hebben we bij eerdere crises ook ervaren. Tijdens corona moesten we teruggrijpen op de Spaanse griep 100 jaar eerder. De crisis van 2008 werd vergeleken met de Grote Depressie van de jaren dertig. Ook de eurocrisis, Brexit en de oorlog in Oekraïne waren momenten van grote onzekerheid. Maar telkens herstelden de markten zich. En ook nu, ruim 2 maanden na ‘Liberation Day’, is het verlies op de aandelenmarkten volledig weggepoetst.
Markten prijzen de pijn snel in waarna herstel volgt
De les van april? Elke crisis is uniek, maar het patroon herhaalt zich: de pijn wordt snel ingeprijsd, en kantelmomenten (zowel omhoog als omlaag) komen abrupt en krachtig. Zodra het stof neerdaalt en de contouren van de nieuwe realiteit zichtbaar worden, zie je dat beleggers, consumenten, bedrijven en overheden zich razendsnel aanpassen. En markten kijken vooruit, vaak nog vóór er een oplossing is. Krantenkoppen over Trump blijven de koersschommelingen voeden op korte termijn, maar de les van april is er één voor de lange termijn.
Rabobank
www.rabobank.nl | [email protected]
