In beleggingsland staat de Griekse letter ‘alfa’ — ‘alpha’ in het Engels — voor risicogecorrigeerd rendement. Hoe gezonder de verhouding tussen risico en rendement, hoe hoger de alpha. Voor deze rubriek bekijk ik het Alpha All In One Fund dat belegt in drie subfondsen die alle een eigen strategie volgen. Het eerste subfonds belegt in futures in commodities en probeert met een specifieke strategie extra rendement te genereren. Het tweede subfonds handelt (volledig geautomatiseerd) in futures op diverse beursindices. Het derde en laatste subfonds handelt in aandelen. Daarbij worden twee strategieën gevolgd, ‘long-short trading’ en ‘spread trading’. Long-short trading is het kopen van aandelen die naar verwachting sterk zullen presteren met het geld dat vrijkomt uit de verkoop van aandelen die het waarschijnlijk minder goed doen. Bijzonder hierbij is dat de verkochte aandelen niet daadwerkelijk worden gekocht, maar ‘gehuurd’.
Het rendement van het Alpha All In One Fund laat sinds de start (augustus 2007) geen erg positieve indruk achter. In de eerste vijf maanden verloor het fonds 28,2% van de waarde. In 2008 was er ook een verlies van 6,2% en in 2009 werd slechts 6,0% winst gemaakt. Kijk ik naar de drie onderliggende fondsen, dan blijkt dat alleen het Alpha Future Spread Fund een opzienbarende performance laat zien met plus 100,4% in 2008. Toch zien we dat nauwelijks terug in het overkoepelende fonds dat we bespreken. De kosten zijn steviger dan het rendement: de onderliggende fondsen berekenen niet alleen een vaste managementfee, maar ook een performance fee. Het koepelfonds pakt vervolgens ook nog een procentje.